Etika dhe sjellja në Xhami

Xhamia është një vend i veçantë, një hapësirë ku zemrat gjejnë qetësi dhe shpirtërat lidhen me Krijuesin e tyre. Ajo nuk është thjesht një ndërtesë, por një shtëpi e shenjtë e besimit, ku çdo besimtar mund të ndjejë afërsinë me Allahun, të pastrohet shpirtërisht dhe të forcojë lidhjen me komunitetin e tij.

Prandaj, sjellja jonë në xhami duhet të reflektojë këtë shenjtëri dhe respekt, duke shfaqur dashuri, përkushtim dhe kujdes për ambientin dhe për të tjerët.

Allahu i Madhërishëm thotë:

“Dhe (mua më shpallet) e vërtetë xhamitë janë veçanërisht për të adhuruar Allahun, e mos adhuroni në to askë tjetër me Allahun” El-Xhin, 18

Përgatitja para hyrjes në xhami

Përpara se të hyjë në xhami, muslimani duhet të kujdeset për pastërtinë fizike dhe veshjen e hijshme.

 Allahu i urdhëron bijtë e Ademit:

“O bijtë e Ademit, vishuni bukur për çdo namaz, han dhe pini e mos teproni, sepse Ai nuk i do ata që e teprojnë” El-A’raf, 31

Kjo urdhërim nënvizon rëndësinë e pastërtisë, higjienës dhe modestisë në veshje. Përgatitja fizike është një akt respekti ndaj vendit të shenjtë dhe një përgatitje shpirtërore për adhurim.

Sjellja brenda xhamisë

Xhamia është vend për qetësi, reflektim dhe përkushtim ndaj Allahut. Sjellja e duhur përfshin:

Qetësinë dhe respektin – Nuk duhet të bëhen zhurma ose biseda të panevojshme që prishin ambientin e faljes. Fjalët e padëshiruara dhe sjelljet e pakontrolluara janë të papranueshme.

Radhët dhe organizimi – Radhët duhet të merren me disiplinë dhe rregull. Respekti për radhën e bashkëbesimtarëve tregon etikë dhe mirëkuptim.

Pastërtia e hapësirës – Qilimat, librat dhe pajisjet e xhamisë duhet të trajtohen me kujdes. Çdo dëm apo shkatërrim është mosrespekt ndaj shenjtërisë së vendit.

Reflektimi shpirtëror – Xhamia nuk është vend vetëm për ritual, por për të zhvilluar vetëdijen shpirtërore. Falja, leximet dhe lutjet duhet të kryhen me vetëdije dhe përkushtim.

Profeti Muhammed alejhi selam ka thënë:

“Kush pastrohet për të falur namazin, Allahu i afron më shumë shpirtërisht dhe i dhuron shpërblim të madh” Buhariu dhe Muslimi

Ky hadith nënvizon rëndësinë e përgatitjes dhe pastërtisë, jo vetëm fizike, por edhe morale dhe shpirtërore.

Dimensioni etik dhe social

Sjellja e duhur në xhami nuk lidhet vetëm me marrëdhënien me Allahun, por edhe me komunitetin. Muslimani duhet të kontribuojë në një atmosferë bashkëpunimi dhe respekti:

Ndihma për të ardhurit dhe personat më të dobët

Përkushtimi ndaj edukimit dhe mësimit që ndodh në xhami

Mbështetja e rregullit dhe disiplinës gjatë faljes

Ibn Kajjim ka thënë:

“Xhamia është pasqyrë e besimtarit; ai që nuk sillet me respekt dhe nuk mban etikën islame, nuk mund të kuptojë vërtetë vlerën e adhurimit”

Ruajtja e shenjtërisë së xhamisë

Xhamia është një vend i shenjtë dhe çdo veprim që cenon këtë shenjtëri është i papranueshëm. Besimtari duhet të përpiqet të ruajë pastërtinë e vendit, të trajtojë me respekt pajisjet dhe të shmangë çdo gjë që mund të dëmtojë ambientin. Kjo përfshin edhe mosprishjen e radhëve gjatë faljes, mosshpërqendrimin e të tjerëve dhe ruajtjen e qetësisë brenda xhamisë.

Përmbledhje dhe rëndësia e sjelljes së duhur

Sjellja e duhur në xhami përbëhet nga një kombinim i pastërtisë, respektit, qetësisë, etikës dhe përkushtimit shpirtëror. Ajo pasqyron lidhjen e besimtarit me Allahun dhe me bashkëbesimtarët. Respekti ndaj xhamisë nuk është thjesht një normë sociale, por një praktikë që fuqizon karakterin, ndërgjegjësimin shpirtëror dhe komunitetin në tërësi.

Duke respektuar udhëzimet e Kuranit, hadithit dhe thënies së dijetarëve, besimtari krijon një ambient xhamie të shenjtë ku çdo akt adhurimi bëhet më i vlefshëm dhe çdo moment i kaluar aty kontribuon në rritjen shpirtërore dhe etike të individit dhe të komunitetit.

Xhamia është pasqyrë e devotshmërisë dhe karakterit të besimtarit. Ata që e ruajnë dhe respektojnë atë janë të udhëzuarit në rrugën e drejtë, ndërsa ata që e neglizhojnë sjelljen në xhami humbasin mundësinë e përfitimit të plotë shpirtëror dhe të bashkëjetesës harmonike me bashkëbesimtarët.