Kontrolli i zemërimit shpëton jetën

Kërkimet më të fundit shkencore kanë treguar një lidhje të drejtpërdrejtë mes emocioneve negative, veçanërisht zemërimit, dhe funksionimit të zemrës. Studiuesit kanë vënë re se zemërimi është në gjendje të prishë ekuilibrin e valëve elektrike që rregullojnë rrahjet, duke shtuar ndjeshëm rrezikun e aritmive. Ky përfundim u arrit përmes një studimi të kryer nga shkencëtarë në Universitetin Yale, ku u analizua funksionimi i zemrës tek 62 pacientë që mbanin aparatin pejsmejker.

Në këtë studim, pjesëmarrësve iu kërkua të kujtonin situata të forta zemërimi nga jeta e tyre, ndërsa aktiviteti i zemrës monitorohej me pajisje të posaçme. Rezultatet ishin të qarta: rikthimi i këtyre përjetimeve negative shkaktoi luhatje të forta në valët elektrike të zemrës, duke cenuar stabilitetin e saj. Megjithatë, nuk u pa i njëjti nivel reagimi tek të gjithë: disa individë ishin shumë më të ndjeshëm, ndërsa të tjerë i përballuan emocionet pa pasoja të theksuara.

Më domethënëse është se pas një viti, personat që kishin reaguar më fuqishëm gjatë testit, ishin ata që më shpesh kishin nevojë për ndërhyrjen e aparatit pejsmejker për të rikthyer ritmin normal të zemrës. Ky fakt tregon se zemërimi nuk është një emocion i padëmshëm dhe kalimtar, por një faktor rreziku që mund të ndikojë seriozisht në shëndetin afatgjatë të zemrës.

Sipas shkencëtarëve, ky proces lidhet ngushtë me rritjen e nivelit të adrenalinës. Zemërimi aktivizon sistemin nervor simpatik, duke nxitur derdhjen e adrenalinës në gjak. Kjo hormon, e cila zakonisht na përgatit për reagimin “lufto ose ik”, kur sekretohet në sasi të larta, krijon mbingarkesë elektrike në zemër dhe e bën atë më të ndjeshme ndaj çrregullimeve të ritmit.

Ekspertët theksojnë se ruajtja e qetësisë shpirtërore është një nga mbrojtjet më të fuqishme për zemrën. Praktikat që e ndihmojnë trupin të qetësohet, si frymëmarrja e thellë, ecja e qetë, ushtrimet e thjeshta trupore, si edhe praktikat shpirtërore dhe meditative (p.sh. namazi, meditimi, dhikri), janë mjete që reduktojnë ndikimin e adrenalinës së tepërt dhe mbrojnë ritmin natyral të zemrës.

Ky studim është një kujtesë e fortë se shëndeti i zemrës nuk lidhet vetëm me ushqimin, aktivitetin fizik apo trashëgiminë gjenetike, por edhe me gjendjen emocionale. Zemra reagon ndaj mënyrës si përjetojmë emocionet tona. Prandaj, kujdesi për të nuk është vetëm një çështje mjekësore, por edhe shpirtërore dhe emocionale. Durimi, vetëkontrolli dhe ruajtja e qetësisë janë po aq të rëndësishme sa edhe mjekimi apo trajtimi klinik.