Bashkëshortja në Islam

Martesa në Islam është një institucion i shenjtë që ndërtohet mbi dashurinë, mëshirën dhe mirëkuptimin mes dy individëve që synojnë të jetojnë së bashku sipas kënaqësisë së Allahut. Në këtë bashkësi, bashkëshortja ka një vend të lartë dhe të respektuar, me të drejta dhe detyra të qarta që përcaktojnë balancën dhe harmoninë e familjes. 1. Vlera e gruas si bashkëshorte në Islam Islami e ka ngritur pozitën e gruas dhe e ka vendosur atë si një partnere të barabartë në ndërtimin e jetës bashkëshortore. Bashkëshortja në Islam nuk është vetëm një shoqëruese e burrit në jetën shtëpiake, por është një shtyllë në edukimin e familjes, në ndërtimin e karakterit të fëmijëve dhe në ruajtjen e stabilitetit shpirtëror të shtëpisë.

Kur’ani përshkruan marrëdhënien mes burrit dhe gruas me fjalët:

“Ai është që krijoi për ju nga vetja juaj palët tuaja që të gjeni qetësi tek ato, dhe mes jush vendosi dashuri dhe mëshirë. Sigurisht që në këtë ka argumente për një popull që mendon.” (Rum, 21)

Ky ajet tregon qartë se qëllimi i martesës është qetësia, dashuria dhe mëshira, dhe që të dy bashkëshortët janë të barabartë në këtë marrëdhënie. 2. E drejta e bashkëshortes për respekt dhe trajtim të mirë Profeti Muhamed ka theksuar shumë herë rëndësinë e trajtimit të mirë të gruas në martesë. Ai ka thënë:

“Më të mirët prej jush janë ata që janë më të mirët ndaj grave të tyre.”

Kjo thënie tregon se maturia, dhembshuria dhe respekti ndaj bashkëshortes janë cilësi që e bëjnë një burrë të mirë në sytë e Islamit. Gruaja nuk duhet parë si një shërbëtore në shtëpi apo si nënshtruese pa të drejta, por si një partnere në jetë, e cila meriton dashuri, vëmendje dhe ndjeshmëri. 3. Detyrat e bashkëshortes në familje Ashtu siç bashkëshortja ka të drejta në Islam, ajo gjithashtu ka përgjegjësi që lidhen me ruajtjen e shtëpisë, respektin ndaj bashkëshortit dhe edukimin e fëmijëve. Një nga cilësitë më të vlerësuara të një gruaje besimtare është besnikëria, pastërtia morale dhe përkushtimi për ta mbajtur familjen të bashkuar.

Kur’ani thotë:

“Gratë e ndershme janë të përkushtuara dhe ruajnë fshehtësitë që Allahu ka urdhëruar të ruhen.” (Nisa, 34)

Ky përkushtim nuk është një nënshtrim i verbër, por një marrëveshje morale që e mban të fortë strukturën e familjes dhe e ndihmon burrin në përballimin e sfidave të jetës. 4. Liria dhe dinjiteti i bashkëshortes Islami e mbron gruan nga çdo lloj abuzimi, dhune apo detyrimi në martesë. Ajo ka të drejtën të shprehë mendimin e saj, të kërkojë ndihmë nëse trajtohet padrejtësisht dhe të refuzojë çdo sjellje që cenon nderin e saj.

Profeti Muhamed ka ndaluar çdo formë dhune ndaj grave dhe ka këshilluar burrat që të kenë mëshirë dhe butësi, duke i përkujtuar se gruaja është krijuar me natyrë të butë dhe të ndjeshme. 5. Shembulli i Profetit Muhamed me gratë e tij Profeti Muhamed është shembulli më i mirë për besimtarët në të gjitha aspektet e jetës, përfshirë edhe jetën martesore. Ai ishte i dashur, i durueshëm dhe i drejtë me gratë e tij. Ai i dëgjonte ato, merrte këshilla prej tyre dhe i trajtonte me nder dhe respekt.

Ai shpesh ndihmonte në punët e shtëpisë, shprehte dashurinë e tij në mënyrë të hapur dhe nuk nguronte të tregonte konsideratë për ndjenjat e tyre. Ky model është udhëzues për çdo burrë që dëshiron të ndërtojë një martesë të lumtur dhe të bekuar. 6. E drejta për ndarje me dinjitet Edhe pse Islami i jep rëndësi të madhe ruajtjes së martesës, ai gjithashtu e njeh të drejtën për ndarje nëse bashkëjetesa bëhet e pamundur. Gruaja ka të drejtë të kërkojë ndarje (hul’ apo divorc) nëse ajo nuk ndjehet e respektuar, e dashur apo e trajtuar me drejtësi. Kjo ndarje duhet të bëhet me respekt dhe pa shpifje apo fyerje.

Kur’ani urdhëron:

“Nëse ndaheni, Allahu do të bëjë që secili të jetë i pavarur përmes begatisë së Tij.” (Nisa, 130)

Kjo tregon se ndarja, megjithëse e padëshiruar, nuk është fundi i dinjitetit për asnjë palë, dhe nuk duhet të shoqërohet me hakmarrje apo poshtërim. 7. Ndikimi i bashkëshortes në edukimin e brezit të ardhshëm Roli i bashkëshortes nuk kufizohet vetëm brenda mureve të shtëpisë. Ajo është nëna e brezave të ardhshëm, edukatorja e parë e fëmijëve dhe formuese e moralit të tyre. Një grua besimtare, me karakter të fortë dhe dije islame, mund të ndikojë në mënyrë të jashtëzakonshme në formimin e një shoqërie të shëndoshë dhe të devotshme.

Profeti Muhamed ka thënë:

“Gruaja është përgjegjëse për shtëpinë e burrit të saj dhe do të pyetet për këtë përgjegjësi.”

Ky përgjegjësi është nder dhe mundësi për të ndërtuar një trashëgimi të qëndrueshme me vlera. 8. Mirëkuptimi mes bashkëshortëve dhe përmirësimi i marrëdhënies

Një nga shtyllat më të rëndësishme të një martese të qëndrueshme është mirëkuptimi mes bashkëshortëve. Islami i kushton vëmendje të veçantë ndërtimit të një lidhjeje të shëndetshme, ku të dy palët e kuptojnë, e dëgjojnë dhe e respektojnë njëri-tjetrin.

Martesa nuk është vetëm bashkëjetesë nën një çati, por një bashkim zemrash dhe karakteresh që shpesh vijnë nga përvoja, rrethana dhe edukim të ndryshëm. Kjo do të thotë se mosmarrëveshjet janë të natyrshme, por Islami na mëson si t’i trajtojmë ato me maturi dhe urtësi.

Kur’ani urdhëron:

“Dhe bashkëjetoni me to me të mirë…” (Nisa, 19)

Ky urdhër vlen për të dy bashkëshortët, që të tregojnë mirësi, durim dhe ndjeshmëri në sjelljen e përditshme ndaj njëri-tjetrit.

Këshillat kryesore për përmirësimin e marrëdhënieve bashkëshortore janë: komunikimi i hapur dhe i ndershëm, dëgjimi aktiv, falja, vlerësimi i përditshëm, kalimi i kohës cilësore së bashku, këshillimi kur është nevoja dhe afrimi përmes fesë. Një çift që falet së bashku dhe kërkon ndihmën e Allahut në çdo çështje, forcon lidhjen e tyre në këtë botë dhe në botën tjetër.

Përfundim Bashkëshortja në Islam është një shtyllë e rëndësishme e familjes dhe shoqërisë. Ajo është e nderuar, e mbrojtur dhe e përfshirë në çdo aspekt të jetës bashkëshortore si partnere, bashkëpunëtore dhe edukatore. Islami i ka dhënë asaj një vend të veçantë dhe i ka garantuar të drejta dhe përgjegjësi që, nëse respektohen nga të dy bashkëshortët, sjellin lumturi, harmoni dhe begati në jetën familjare.